Gemeente Harlingen , Dhr. Minne Schiphof
Grontmij Groningen, Mevrouw Boukje Zeinstra
Ko Hartog Elektro techniek bv Dhr. Elwin van der Most
Vanuit de historie heeft dit deel van Harlingen de oudste aanleg steiger voor scheepvaart met de eilanden en de Waddenzee en toenmalige Zuiderzee. In deze tijden was nauwelijks enig illuminatie en/of lichtobject aanwezig. Geen lantaarn masten om in donkerte middels kunstlicht het gebied uittelichten. De vuurtoren was het herkenbare element in de donkerte die licht gaf. Met zijn lichtsignalen gaf hij aan de scheepvaart te kennen hier sta ik …….. Harlingen. De verticale lijnen in de horizon werden gemaakt door de masten van schepen en niet door lantaarnpalen. De masten van schepen aan de kade bepaalden voor een groot deel de “skyline” van Harlingen. Ook nu is het beeld van de masten van de bruine vloot mede bepalend voor de skyline van de haven van Harlingen. In de nabijheid van de oude haven zijn deze dan ook beeld bepalend aanwezig. Ze geven de indruk dat andere verticale objecten niet worden getolereerd. Naast de masten waren er de “vuurtoren” en het “’t havenmantsje “gebouwen die de haven duiden. Van grote afstand werd door deze gebouwen het gebied benoemd en bepaald, DE HAVEN. Een plaats van veiligheid en geborgenheid. En vooral een vertrouwd onderkomen voor schepen en bemanning. Een thuis. Waar verhalen van de zee, de reis en het avontuur het gesprek van de dag bepaald. Het beeld van de zee was dichtbij en werd verwoord door de ervaringen en belevingen van diegene die ervandaan kwam en er weer naar toe zouden gaan. De haven een duidelijke plek voor zee verkeer maar ook landverkeer . Aanvoer van mensen en goederen op land en op het water ontmoeten hier elkaar. Hierdoor is aan de haven altijd activiteit van ontmoeting en afscheid en hiermee de vreugde en het verdriet.
